[8] اصول کافی، ج۶، ص۲۸۳، باب کراھیة استخدام الضیف، حدیث۱؛ وسائل الشیعة، ج۲۴، ص۳۱۵، باب۳۷، حدیث ۳۰۶۴۰؛ بحار الانوار، ج۴۷، ص۴۱، باب۴، حدیث۴۹۔

[9] اصول کافی، ج۴، ص۴۹، باب النوادر، حدیث۱۲؛ بحار الانوار، ج۴۷، ص۴۲، باب۴، حدیث۵۶۔

[10] اصول کافی، ج۲، ص۵۸۱، باب دعوات موجزات لجیمع الحوائج، حدیث۱۵؛ بحار الانوار، ج۴۷، ص۴۶، باب۴، حدیث ۶۶ ۔

[11] اصول کافی، ۳، ص۲۲۵، باب الصبر والجزع ولاسترجاع، حدیث۱۱؛ وسائل الشیعة، ج۳، ص۲۷۵، باب۸۵، حدیث۳۶۳۹؛ بحار الانوار، ج۴۷، ص۴۹، باب۴، حدیث۷۶۔

[12] اصول کافی، ج۲، ص۸۶،  باب الاقتصاد فی العبادة،حدیث۴؛ وسائل الشیعة، ج۱، ص۱۰۸، باب۲۶، حدیث۲۶۶؛ بحار الانوار، ج۴۷، ص۵۵، باب۴، حدیث۹۴۔

[13] اصول کافی، ج۸، ص۸۷، حدیث بحر مع الشمس، حدیث۵۰، مجموعہ ورام، ج۲، ص۱۳۶؛ بحار الانوار، ج۴۷، ص۵۶، باب۴، ص۹۷۔

[14] اصول کافی، ج۵، ص۷۶، باب مایجب الاقتداء بالائمة، حدیث۱۳؛ وسائل الشیعة، ج۱۷، ص۳۹، باب۹، حدیث۲۱۹۲۴؛ بحار الانوار، ج۴۷، ص۵۷، باب۴، حدیث۱۰۱۔

[15] اصول کافی، ج۵، ص۲۸۹، باب کراھة الاستعمال الاجیر۔۔۔، حدیث۳؛ وسائل الشیعة، ۱۹، ص۱۰۶، باب۴، حدیث۲۴۲۵۱؛ بحار الانوار، ج۴۷، ص۵۷، باب۴، ص۱۰۵۔

[16] اصول کافی، ج۵، ص۱۶۱، باب الحلف فی الشراء البیع، حدیث۱؛ وسائل الشیعة، ج۱۷، ص۴۲۱، باب۲۶، حدیث۲۲۸۹۷؛ بحار الانوار، ج۴۷، ص۵۹، باب۴، حدیث۱۱۱۔